تحلیل قوانین و مقررات محیط زیستی از منظر حفاظت از منابع آبزی

بر اساس ماده 1 قانون حفاظت و بهره برداری از منابع آبزی( 1374 )، منابع آبزی در زمره انفال محسوب می شود، که وفق اصل 45قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در اختیار حکومت اسلامیاست تا بر طبق مصالح عامه نسبت به آنها عمل نماید و تفصیل وترتیب استفاده از آن را قانون معین میکند. با توجه به تعدد قوانینی که یا مستقیماً به منابع آبزی پرداخته و یا به نحوی بر آنها تأثیرگذار می باشند، این مقاله ی تحلیلی، تلاش دارد تا با بررسی قوانین و مقررات مورد اشاره، به واکاوی مشکلات موجود در زمینه حفاظت و بهره برداری از منابع آبزی پرداخته و حتی الامکان پیشنهاداتی را در این زمینه ارائه نماید. به نظر می رسد باتلاش در جهت ساماندهی قوانین و مقررات و رفع تعارضات احتمالی از طریق تدوین کدهای حقوقی، اجرای صحیح قوانین موجود و تقویت کاستی های آنها در قوانین برنامه ای و نیز اعمال مدیریت یکپارچه در خصوص حفاظت محیط زیست و منابع آبزی، بتوان به هدف حفاظت پایدار، بهره برداری پایدار و در نهایت توسعه پایدار در حوزه منابع آبزی دست یافت.

کلیدواژه ها:

منابع آبزی ، آبزیان ، حفاظت محیط زیست ، حفاظت از منابع آبزی ، حقوق محیط زیست