بهسازی منظر درب شازده شیراز جهت حضورپذیری آن با نگاهی به توسعه پایدار

امروزه ارتقاء کیفیت محیط در عرصه ها و فضاهای عمومی شهری (فضاهای باز، فضاهای شهری، فضاهای سبز) به منظور بالابردن قابلیت حضورپذیری این عرصه ها، در دستور کار طراحان شهری قرار دارد. این افزایش قابلیت حضورپذیری، از طریقغنی کردن تجربه حضور شهروندان در عرصه های عمومی شهر صورت میپذیرد. حضورپذیری بهینه عرصه های عمومی، از طریق زمینه سازی برای ایجاد خاطرهای فردی و جمعی لذت بخش، شکل گیری تصویر ذهنی واضح، خوانا و مطلوب از حضور در عرصهی عمومی را در ذهن ناظران فضا موجب میشود. فضای شهری آن دسته از فضاهای باز عمومی هستند که در آنها میان، شهروندان تعاملات اجتماعی برقرار میشود؛ امروزه کمیت و کیفیت فضاهای شهری به یکی از مهمترین سنجشهای توسعه یافتگی و قابلیت زندگی در شهرها بدل گردیده است.بافت های تاریخی به عنوان هویت و تبلور فرهنگ شهری، محسوب می شوند. هویت شهرها فضایی برای رشد و توسعه انسان می باشد. رشد سریع و ناهنجار مراکز شهری، افزایش جمعیت شهرها و همچنین گسترش ساخت و سازهای نامناسب شهرهابیشتر به بافت های تاریخی و بی هویتی شهر و تأثیر منفی بر ساکنان شهر می شود. بنابراین حفظ بافت تاریخی به عنوان هویتی ضروری برای ادامه حیات شهرها می گردد. امروزه برخلاف گذشته، کالبد شهر با دگرگونی های قابل توجهی مواجه می شود. چرا که شهر نیز همچون سایر پدیده های مصنوع انسان ساخت در طول زمان دچار تغییر، تحول، رشد و توسعه می گردد. .( این توسعه فرایندهای پویا و مداوم است (حبیبی، 13