نظام مراقبت سندرمیک بیماری ها در ایران از منظر پدافند غیرعامل تهدیدات زیستی

علی رغم پیشرفت های شگرف علم پزشکی در زمینه پیشگیری و درمان بیماری های واگیر، متاسفانه هنوز هم بیماری های عفونی با قابلیت ایجاد اپیدمی به عنوان یک مشکل بهداشتی در سراسر جهان مطرح هستند. علاوه بر آن بروز و شیوع بیماری های نوپدید، عوامل بیولوژیک دستکاری شده یا مهندسی شده و بیوتروریسم نیز زمینه ساز اپیدمی عوامل بیولوژیک و بیماری های واگیر در سطح جهان می باشند.برای مدیریت صحیح کنترل بیماری های واگیر، اطلاعات جامع و به روز در خصوص آنها مورد نیاز است و ابزار تامین این اطلاعات، نظام مراقبت بیماریها استنظام. مراقبت سنتی عمدتا بر پایه گزارش دهی غیر فعال ( passive (reporting توسط مراکز بهداشت شهرستان ها استوار است. این نوع نظام مراقبت با نقایص بسیاری همراه است از جمله اینکه گزارش ها بویژه از بخش خصوصی (مطب ها، درمانگاه ها)، بخش دولتی و آزمایشگاه ها از حد انتظار بسیار کمتر است. نظام مراقبت کنونی هنوز به طور کامل الکترونیک نبوده که این خود منجر به از دست دادن زمان خواهد شد. موضوع پدافند غیر عامل و اهمیت آن به عنوان یکی از سیاست های اساسی می باشد و بحث شناسایی عوامل بیولوژیک در قالب برنامه مراقبت عوامل بیولوژیک ( Biosurvillance )در اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به عنوان برنامه راهبردی شناسایی و مقابله با بحران ها و حملات بیولوژیک اجرایی شده است. با توجه به موقعیت استراتژیک ایران در آسیای میانه و جهان، نیاز به ایجاد و توسعه این برنامه برای شناسایی به موقع و مقابله با عوامل بیولوژیک و حملات احتمالی کشورهای متخاصم، ضروری است. هدف از این تحقیق بررسی نظام مراقبت سندرمیک بیماری ها در ایران و چالش های آن و پیشنهاد الگوی نظام مراقبت تهدیدات بیولوژیک (Biosurvillance) مبتنی بر الگوهای جهانی می باشد.

کلیدواژه ها:

مراقبت سندرمیک ، نظام مراقبت ، مراقبت عوامل بیولوژیک