بررسی ریزازدیادی سرخدار (Taxus baccata)

به منظور تکثیر درخت سرخدار Taxus baccata از طریق کشت درون شیشه ای به 2 روش کشت جوانه انتهایی و جنین های جنسی، نمونه ها از پایه های برگزیده در رویشگاه های طبیعی گیاه واقع در جنگلهای آستارا، اسالم و گرگان در فصل پاییز، برداشت شدند. جوانه های پس از تعیین مناسبترین روش سترون سازی که استفاده از محلول کلرومرکوریک 0/1 درصد به مدت 10 دقیقه بود، در محیطهای کشت (نیترات 1/2) MS و B5 و MCM مستقر شدند. در مرحله شاخه زایی، محیط (نیترات 1/2) MS با ترکیب هورمونی 0/5 میلی گرم در لیتر BA و 0/1 میلی گرم در لیتر IBA بیشترین درصد ضریب ازدیاد و رشد طولی را داشت. بهترین تیمار ریشه زایی از طریق قرار دادن شاخه ها، در محلول 50 میلی گرم در لیتر IBA سترون به مدت 24 ساعت و بازکشت مجدد آنها در محیط کشت فاقد هورمون رشد و حاوی زغال فعال به دست آمد. گیاهچه های ریشه دار طی مراحل مختلف سازگاری به خاک گلدان انتقال یافتند. بذرهای رسیده پس از قرار گیری در جریان آب مداوم برای 15 روز، با محلول هیپوکلریت سدیم 3% سترون شده، پوسته بذرها شکافته و جنینهای کامل در محیط کشت MS تغییر یافته کشت گردیدند. 65% جنینها پس از 6 هفته جوانه زدند و تشکیل دانه رست دادند. گیاهچه های حاصله پس از طی مراحل مختلف سازگاری به خاک گلدان منتقل شدند.

کلیدواژه ها:

سرخدار(Taxus baccata) ، کشت درون شیشه‌ای ، کشت سرشاخه‌ای ، جنین‌جنسی