همسانه سازی انسان ؛ تقابل اخلاق و علم

همزمان با پیشرفت های روز افزون جهانی که همگی در جهت بهینه سازی زندگی بشری است، این سوال پیش می آید که این حرکت رو به جلو در علم تا چه زمانی و تا چه حدی قابل قبول می باشد؟ هم اکنون میزان پیشرفت علم تا اندازه ای است که بشر توانسته هم نوع خود را عین سازی نماید. در انجام فعالیت های بشری، به خصوص درمورد مسائل علمی می بایست قبل از انجام آزمایشات پیش بینی های لازم در مورد اثرات و عواقب آزمایش صورت پذیرد. در مورد مساله هم سانه سازی نیز که در اصل مهمترین آزمایش علمی مربوط به بشر می باشد می بایست نتایج احتمالی را پیش بینی نمود و برای اثرات آتی آن برنامه ریزی و آینده نگری داشت. در ارتباط با مساله هم سانه سازی به دلیل اثرات وسیع آن در گروه های مختلف بشری باید علاوه بر بررسی های علمی که درتمامی آزمایشات شایع می باشد، ب جنبه های مختلف سیاسی، مذهبی، اجتماعی و . . تحت تأثیر همسانه سازی نیز توجه نموده و راهکارها و تقابلات لازم را از پیش تعیین نمود. لازم به ذکر است که در این مقاله فقط در مورد بعضی سوالات عمومی جوامع بشری و پیامدهای مثبت و منفی احتمالی همسانه سازی انسان اطلاع رسانی شده است و هیچ گونه پیش داوری و قضاوت در این مورد مدنظر نمی باشد.

کلیدواژه ها:

همسانه سازی ، انسان ، اخلاق زیستی