سبب شناسی و انتقال بیماری فیلودی خیار گلخانه ای و ردیابی مولکولی عامل آن

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,704

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NBCI04_565

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1386

چکیده مقاله:

منطقه جیرفت و کهنوج با بیش از هفت صد هکتار بیشترین سطح زیر کشت خیار گلخانه ای را درکشور به خود اختصاص داده است. اولین بار در سال 1383 بیماری فیلودی خیار از منطقه جیرفت و کهنوج گزارش شد. علائم بیماری شامل گل سبزی و برگسانی، ظهر گلهای متعدد و متراکم بر روی شاخه ها، جاروک و کوتولگی است. عامل همراه بیماری توسط گیاه انگل سس از بوته های خیار آلوده به بوته های پرورانش و توسط پیوند از خیار آلوده به بوته خیار و از پرورانش آلوده به بوته های سالم این گیاه منتقل گردید. در شرایط گلخانه، بررسی های انتقال توسط زنجرک Orosius albicinctus نشان داد این زنجرک توانایی انتقال عامل همراه بیماری فیلودی خیار را دارد. جهت بررسی دخالت فیتوپلاسماها در ایجاد این بیماری از بوته های آلوده و نیز سالم DNA استخراج شد و با استفاده از جفت آغازگر عمومی فیتوپلاسمایی P1/P7 این DNA در واکنش های زنجیره ای پلیمراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفت. مطابق انتظار، از این واکنش ها قطعه DNA ای به اندازه 1800 جفت باز از اپرون RNA ریبوزومی سلول های فیتوپلاسمایی تکثیر شد. بر اساس علایم بیماری، PCR انتقال توسط سس و زنجرک یاد شده و پیوند، بیماری فیلودی خیار بررسی شده در منطقه جیرفت و کهنوج، ماهیت فیتوپلاسمایی دارد. با توجه به بررسی منابع، این اولین گزارش از انتقال فیتوپلاسمای همراه با این بیماری توسط زنجرک O. albicinctus در دنیا است.

کلیدواژه ها:

فیتوپلاسما ، واکنش های زنجیره ای پلیمراز ، کدوئیان ، Orosius albicinctus

نویسندگان

مهدی آزادوار

مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت و کهنوج، جیرفت

اکبر حسینی پور

بخش گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

محمد صالحی

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، زرقان- شیراز

محمد تقی زاده

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، زرقان- شیراز