تعیین و تجزیه QTLهای تحمل به خشکی در گندم نان (Triticum aestivum L)

گندم یکی از مهمترین گیاهان زراعی در جهان بوده و به عنوان اساسی ترین محصول استراتژیک کشور محسوب می شود. یکی از عمده ترین عوامل محدود کننده تولید این محصول، تنش خشکی می باشد. اجتناب ناپذیر است که در شرایط محدود کننده راهکارهایی بایستی اتخاذ شود تا امنیت غذایی فراهم گردد. راهکار اصلاحی کارآمدی که اخیراً مد نظر قرار گرفته است، استفاده از ابزارهای ژنتیکی نظیر استفاده از نشانگرهای مولکولی، تعیین مکانهای صفات کمی در شرایط تنش (پاسخ به تنش)، انتخاب از طریق نشانگرها است. هدف این مطالعه پیدا کردن QTLهای مرتبط با صفات زراعی و بعضی از صفات فیزیولوژیکی در محیط های تحت تنش آبی و شرایط بدون تنش بود. دو QTL اصلی برای صفات رسیدگی روی کروموزم 2BS و 2DS شناسایی شدند، که به ترتیب مرتبط با Ppd-B1 و Ppd-D1 بودند. یک ناحیه بر روی کروموزم 7A شناسایی شد که QTL مربوط به عملکرد دانه، تعداد دانه در متر مربع، تعداد دانه در سنبله و باروری گلچه تحت شرایط تنش نشان می داد. برای داده های عملکرد درشرایط نرمال تنها دو QTL بزرگ اثر بر روی کروموزم 3B شناسایی شدند که در شرایط تحت تنش خشکی شناسایی نشدند. این مطالعه نشان می دهد که ناحیه شناسایی شده برای عملکرد و اجزاء عملکرد بر روی بازوی بلند کروموزم 7A، QTL پاسخ به خشکی است که خیلی نزدیک اما مجزای از QTL برای زمان گلدهی است. این مجموعه QTL بر روی کروموزم A7 می تواند به عنوان هدف خوبی برای کلون کردن ناحیه ای و جداسازی ژن استفاده شود.

کلیدواژه ها:

گندم ، هاپلوئید مضاعف ، نشانکر مولکولی ، کروموزم ، QTL