ای مریستم انتهایی در یونجهالقای رشد و تولید ساقه از طریق کشت درون شیشه

یونجه با نام علمی Medicago Sativa L از خانواده بقولات، یکی از مهمترین گیاهان علوفهای محسوب میشود و به دلیل تغذیه دام از اهمیت بیشتری برخوردار است. امروزه تکنیک کشت بافت یکی از ابزارهای مهم بیوتکنولوژی در اصلاح، تکثیر سلولها، بافتها و ژنوتیپهای خاص و مهندسی ژنتیک گیاه به شمار میرود. در این مطالعه تاثیر غلظتهای مختلف هورمونی بر رشد مریستم انتهایی سه ژنوتیپ گیاه یونجه شامل قره یونجه، رقم سینتتیک (دانشگاه تبریز) و مهاجران همدان مورد بررسی قرار گرفت. بذور استریل شده یونجه میان کاغذ صافی مرطوب به مدت دو روز در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. سپس زیر حاوی غلظتهای متفاوتی از MS بینوکولر و شرایط استریل ناحیه مریستم انتهایی جداسازی و برای رشد به محی طهای کشت منتقل شدند. تجزیه واریانس دادهها نشان داد که نوع و مقدار تنظیم کنندههای رشد گیاهی تاثیر معنی IAA و Zeatin ،BAP محیط کشت، تاثیر معنیداری روی ریزنمونه × داری روی درصد ریزنمونههای دارای شاخه داشت. ولی ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ های دارای شاخه و همچنین تعداد شاخه در ریزنمونه نداشت. این نتایج نشان میدهند که باززایی از طریق مریستم انتهایی درMS) 64 %) در محیط کشت 1 / ژنوتیپهای مورد استفاده مستقل از ژنوتیپ است. بیشترین درصد ریزنمونههای دارای شاخه ( 9 مشاهده شد که بطور معنیداری بیشتر از محیط کشتهای دیگر بود. تعداد شاخه در ریزنمونه در (Zeatin 0 میلی گرم / حاوی 5بیشتر از محیطهای کشت دیگر بود. (IAA 0 میلی گرم / و 1 BAP حاوی 3 میلی گرم MS) محیط کشت

کلیدواژه ها:

تنظیم کنندههای رشد ، کشت بافت ، مریستم انتهایی شاخه ، یونجه