بررسی بیوانفورماتیکی پروموتر ژن NPR1 ژنی کلیدی در تنظیم پاسخ دفاعی در برابر بیمارگر، در گیاهان مختلف
محل انتشار: هفتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 353
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_0676
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
یکی از پاسخ های دفاعی گیاه به تنش های محیطی انباشتن پروتئین های مرتبط با بیماریزای pr( Pathogenesis-related Proteins) است. ژن NPR1 بیان بیش از 2000 ژن دفاعی مرتبط پاسخ به بیمارگر (PR) را افزایش می دهد. افزایش بیان NPR1 مقاومت گیاهان تراژن را به بیمارگر ها افزایش داده و سطح بیان ژن های PR را افزایش می دهد. هدف از این تحقیق مقایسه پروموتر NPR1 در گیاهان مختلف است تا امکان معرفی آن به عنوان پروموتری القاپذیر اختصاصی در مقابل بیمارگر ها مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور با استفاده از بانک بیوانفورماتیکی 2000PHYTOZOME نوکلئوتید بالادست ناحیه کد کننده ژن NPR1 آرابیدوبسیس، برنج، ذرت، سورگوم و Citrus clementina به عنوان پروموتر انتخاب شد. سپس توسط نرم افزار PLANTCARE مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پروموتر NPR1 در این گیاهان دارای عناصر اختصاصی پاسخ به هورمون های سالیسیلیک اسید، جاسمونیک اسید، آبسیزیک اسید و دیگر عناصر پاسخ به زخم، خشکی،قارچ، جیبرلین و اکسین است. شناسایی پروموترهای القاپذیر در برابر بیمارگر های گیاهی یکی از راهکارهای کارامد در تولیدگیاهان تراژن مقاوم به بیمارگر هاست. با حضور پروموترهای القاپذیر، ژن های پاسخ دهنده به بیمارگر در زمان حمله بیمارگر پاسخ داده و بار متابولیکی اضافی در زمان غیاب بیمارگر تحمیل نخواهد شد. از طرفی با کاهش مصرف سموم شیمایی بسیاری از هزینه های سم پاشی و آثار مخرب زیست محیطی این سموم کاهش خواهد یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اصغر ابلی مقدم
پژوهشکده زیست فناوری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
علی نیازی
پژوهشکده زیست فناوری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
محمد جواهری
بخش گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مصطفی خوشحال سرمست
دانشجوی دکترای باغبانی، بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :