ارزیابی تنوع ژنتیکی سیچلید ایرانی Iranocichla hormuzensis با استفاده از نشانگر ریزماهواره

سیچلید ایرانی Iranocichla hormuzensis) تنها عضو خانواده سیچلیده در ایران، پراکنش نسبتا وسیعی در حوضه هرمز در رودخانههای مهران و چشمه خورگو دارد. تنوع ژنتیکی ذخایر سیچلید ایرانی در دو رودخانه مهران و چشمه خورگو (هر کدامبا استفاده از چهار PCR به روش استات آمونیوم استخراج و واکنش DNA . 30 قطعه) با استفاده از روش ریزماهواره بررسی شد روی ژل اکریلامید 12 % الکتروفورز و به روش نیترات نقره رنگآمیزی شد و PCR جفت آغازگر ریزماهواره انجام شد. محصولات آنالیز شد. تمامی جایگاههای بررسی شده پلی مورف بودند. میانگین تعداد GeneAlex نتایج حاصل از آنها با استفاده از نرم افزار 6 5 بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار / آلل مشاهده شده در جمعیت چشمه خورگو 5 و در جمعیت مهران 75 0 بود. نتایج انحراف از تعادل هاردی-وینبرگ در اکثر / 0 و 68 / 0 و در جمعیت مهران 60 / 0 و 71 / در جمعیت چشمه خورگو 78 جایگاهها، تمایز ژنتیکی پایین بین جمعیتها ( 3%) و تنوع ژنتیکی بالای درون جمعیتها ( 97 %) و وجود جریان ژنی قابل توجه 10 ) را نشان داد. آنالیزها علی رغم ارزیابی تنوع ژنتیکی مطلوب درون هر جمعیت قادر به تفکیک مناسب / بین دو ایستگاه ( 76 جمعیتها از یکدیگر نبود. با توجه به فاصله ژنتیکی اندک به دست آمده، شاید بتوان عنوان کرد که این دو جمعیت منشأ یکسانیداشته اما در دو منطقه مجزا زیست می کنند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، ریزماهواره ، هرمزگان. ، Iranocichla hormuzensis ، سیچلید ایرانی