مطالعه بیان ژن لاکیز در رزهای حساس و متحمل به اتیلن

هورمون اتیلن نقش های متعددی را در فرآیندهای مختلف از جمله پیری و ریزش اندام های گیاه بازی میکند، اگرچه از نظر وابستگی به اتیلن، ریزش و پیری اندام های گیاهی به دو گروه حساس و غیر حساس به اتیلن تقسیم بندی میشوند. ریزش در اندام های گیاهی با جدایی سلولهای منطقه ریزش رخ میدهد که همراه با فعالیت بالای برخی ازآنزیم های تخریب کننده دیواره سلولی در منطقه ریزش می باشد. مطالعات نشان داده است که ریزش در گیاهان حساس با افزایش ناگهانی میزان اتیلن و تغییرات بارزی در سطح آنزیم های تسهیل کننده زوال لایه میانی همانند آنزیم های هیدرولیز کننده همراه می باشد. طی آزمایشات اخیر ما ژن لاکیز برای نخستین بار شناسایی گردید و بیان آن تحت تیمار اتیلن مورد مطالعه قرار گرفت. طی ین مطالعه میزان بیان ژن لاکیز در دمبرگ و دمگل 5 ژنوتیپ و 2 والد رز متحمل و حساس به اتیلن با استفاده از پی سی آر زمان واقعی مورد ارزیابی قرار گرفت. بیان ژن لاکیز در دمگل و دمبرگ ژنوتیپ های مورد مطالعه اختلاف معنی داری را نشان داد. بیان این ژن در ژنوتیپ های بسیار حساس به اتیلن خیلی بیشتر از بیان آن در ژنوتیپهای مقاوم به اتیلن تحریک گردید، بطوریکه کمترین و بیشترین میزان بیان این ژن به ترتیب در ژنوتیپ های متحمل و حساس مشاهده شد. میزان بیان آن در ژنوتیپ های حساس بین 100 تا 800 بار افزایش یافت درحالیکه در ژنوتیپ های متحمل افزایش محسوسی نداشت.

کلیدواژه ها:

اتیلن ، بیان ژن ، پیری ، پی سی آر زمان واقعی