ارزیببی ژنوتیپهای گندم نان بر اساس محتوی پروتئین دانه توسط نشانگرهای مولکولی ریزماهواره

در این تحقی به منظور بررسی روابط بین ژنوتیپ و فنوتیپ خصوصیت میزان پروتئین دانه از 4 نشانگر ریزماهواره مرتبط با میزان پروتئین کل استفاده شد. در مجموع 23 الل چند شکل با میانگین 3/83 الل به ازای هر جایگاه ریزماهواره در ژنوتیپها تکثیر شد. میزان اطلاعات چند شکلی برای نشانگرهای مورد بررسی از 0/26 تا 0/82 متغیر بود که جایگاه اول نشانگر wmc41 کمترین و جایگاه دوم نشانگر gwm608 بیشترین میزان PIC را داشتند. گروهبندی ژنوتیپها با استفاده از الگوریتم WPGMA و براساس ضریب تطابق ساده بیشترین مطابقت را با اطلاعات شجرهای در دسترس ژنوتیپها داشت. همچنین همبستگی مثبت و معنیداری (*R=0/433) بین صفت میزان پروتئین کل و جایگاه دوم نشانگر WMC41 مشاهده شد. نتایج نشان داد که نشانگرهایی با محتوی چند شکلی و تنوع ژنتیکی بالا در تفکیک و تمایز افراد نقش بسزایی دارند. و با پیدا کردن رابطه ای متقن بین حضور اللهای خاص با صفت (میزان کل پروتئین) متاثر کننده کیفیت نانوایی میتوان ژنوتیپهای با کیفیت بالا را در مراحل اولیه رشد گیاه انتخاب کرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت نان ، نشانگرهای مولکولی ریزماهواره ، پروتئینهای ذخیرهای