اثر تنظیم کننده های رشد برکالوس زایی و باززایی سه رقم اطلسی از ریز نمونه برگ

باززایی رقم های خارجی و ایرانی اطلسی از ریز نمونه برگ به هدف تراریختی با اگروباکتریوم انجام گرفت. در این آزمایش، ریز نمونه های برگ ارقام مختلف در3 نوع محیط کشت MS تغییر یافته (نمک های MS حاوی ویتامین های B5) که دارای 30 گرم در لیترساکارزو 7 گرم در لیتر آگار به همراه تنظیم کننده های رشد مختلف 0/1 میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید و 2میلی گرم درلیتر آمینو پورین برای محیط کشت MS1 قرار داده شد. 0/1 میلی گرم درلیتر نفتالین استیک اسید برای محیط کشت MS2 بکار رفت. 2میلی گرم درلیتر لیتربنزیل آمینو پورین، 0/1 میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید و 1 میلی گرم درلیتر زاتین برای محیط کشت MS3 استفاده شد. P. hybrida cv. Supercascaide و P.hybrida cv. Opera بیشترین درصد القای کالوس را درمحیط کشت MS1 داشتند. بیشترین درصد باززایی هنگامی بدست آمد که ریز نمونه های P. hybrida cv. Opera و p. violacea در محیط کشت MS3 قرار گرفتند. کاربرد اکسین به تنهایی در محیط کشت کالوس زایی را تحریک کرد اما برا تشکیل شاخه بی اثر بود. اگرچه p. violacea در هیچ یک از محیط کشت ها کالوس زایی نداشت، در محیط کشت MS2 بیشترین درصد تشکیل ریشه رانشان داد.

کلیدواژه ها:

اطلسی ، باززایی ، قطعات برگ