تاثیر کیتوسان در پرآوری درون شیشه ای انگور

انگور بیدانه قرمز یکی از ارقام مهم و با کیفیت در ایران می باشد. ریزازدیادی انگور امکان تکثیر سریع آن را فراهم می کند. در این پژوهش اثر غلظت های مختلف کیتوسان وزن مولکولی پایین مورد بررسی قرارگرفت. محیط کشت نصف غلظت (½MS) با پنج غلظت کیتوسان (0، 10، 20، 40 و 80 میلی گرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد ارزیابی شامل تعداد شاخساره، قطر و طول شاخساره، تعداد برگ، طول میانگره و شاخص کلروفیل بود. براساس نتایج بدست آمده بیشترین تعداد شاخساره، طول شاخساره، و شاخص کلروفیل در غلظت 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان مشاهده شد. بیشترین قطر شاخساره در غلظت 20 و 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان دیده شد. بیشترین طول میان گره درمحیط کشت عاری از کیتوسان مشاهده گردید. همچنین کمترین تعداد شاخساره و تعداد برگ در غلظت 10 میلی گرم در لیتر کیتوسان به دست آمد. براساس نتایج، غلظت 40 میلی گرم درلیتر کیتوسان در پرآوری انگور رقم بیدانه قرمز معنی دار بود. و باتوجه به ویژگی های مطلوب کیتوسان می توان از آن به عنوان یک ماده محرک رشد برای افزایش پرآوری درون شیشه ای استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

انگور ، پرآوری ، کیتوسان ، بیدانه قرمز ، درون شیشه ای