کلرلاوولگاریس با غلظت پایین با استفاده از میدان بررسی امکان سنجی جداسازی بیومس ریزجلبک های الکتریکی

اگر در گذشته چالش های بشریت بحران غذا و یا آب آشامیدنی بود، امروزه کارشناسان باوردارند که بحران آینده ای که حیات بشریت را تهدید می کند، بحران انرژی است. با توجه به اینکه سوخت های فسیلی روبه اتمام بوده و میزان آلاینده های حاصل ازاین سوخت ها رو به افزایش است، پیداکردن سوخت های دیگر از جمله سوخت زیستی ضروری به نظر می رسد. یکی از راهکارهای موجود، تولید سوخت زیستی از بیومس ریزجلبک می باشد اما پس از اتمام دوره کشت، یکی ازمشکلات موجود در فرایند تبدیل ریزجلبک به سوخت، مشکل جداسازی آن از محیط کشت می باشد. در میان روش های موجود برای جداسازی بیومس، روش استفاده ازمیدان الکتریکی نسبتا جدید بوده و بازده برداشت ریزجلبک با استفاده از این روش چیزی حدود94 درصد است که بیشتر از روش های دیگر جداسازی مانند سانتریفیوژ با انعقاد شیمیایی می باشد. در این تحقیق سعی شده است که فاکتورهای مختلفی شامل تاثیر فاصله الکترودها از یکدیگر، تاثیر میزان جریان اعمال شده و غلظت اولیه ریزجلبک با درنظر گرفتن ریزجلبک کلرلاولگاریس به عنوان ریزجلبک هدف بررسی شوند. با کاهش فاصله الکترودها از 4 به 1 سانتی متر و باافزایش جریان از 0/5 به 3 آمپر و افزایش غلظت اولیه، بازده جداسازی به حداکثر میزان می رسد.

کلیدواژه ها:

ریزجلبک ، میدان الکتریکی ، سوخت زیستی ، جداسازی