بررسی میزان رادیکال های آزاد اکسیژن در طی فرایند پیری مخمر ساکرومایسس سرویزیه

رادیکال های آزاد اکسیژن محصول جانبی متابولیسم می باشند و به طور مداوم در میتوکندری تولید می شود و اثرات مهمی روی پیری chronologicalدارد. مطالعات زیادی در مورد اثرات این زادیکال های آزاد بویژه با استفاده از حیوانات مدل صورت گرفته است. یک نتیجه آشکار از عدم تعادل اکسیداتیو، افزایش تغییرات اکسیداتیو مولکول های زیستی در طی پیری می باشد. برخلاف بسیاری از موجودات عالی، مخمر می تواندفقدان اکسیژن را تحمل کرده و برای تولید ATP به میتوکندری نیاز ندارد. از این رو، یک سیستم ایده ال برای بررسی نقش های مهم میتوکندری علاوه بر تولید انرژی می باشد. در مدل chronological، درصد مخمر های زنده را درمحیط کشت در فاز سکون بررسی می کند. دراین تحقیق، تولید رادیکال های آزاد اکسیژن در طی زمان های مختلف انکوباسیون مخمر ساکارومایسس سرویزیه توسط میکروسکوپ فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزایش زمان انکوباسیون میزان رادیکال های آزاد اکسیژن افزایش می یابد. به طوری که پس از 10 روز انکوباسیون بیش از 50 درصد سلول ها رادیکال آزاد اکسیژن تولید می کنند که مخمر رابه سمت پیری سوق می دهند.

کلیدواژه ها:

ساکارومایسس سرویزیه ، گونه های واکنش پذیراکسیژن ، پیری ، میکروسکوپ فلورسانس