بررسی تاثیر آنتاگونیستی باکتری های فرموله شده در کودهای زیستی فسفاته روی عامل بیماری پوسیدگی ریشه چغندرقند و پوسیدگی خشک سیب زمینی

قسمت عمده ای از کودهای فسفاته که هرساله به زمین های زراعی داده می شود به فرم غیرقابل استفاده برای گیاه در آمده و جذب کولوئیدهای خاک می گردد. در طی سالیان متمادی میزان زیادی از این فسفات های غیر قابل استفاده در داخل خاک انباشته شده که گیاه نمی تواند ازآنها بهره مند شود. باکتری های موجود در کودهای زیستی فسفاته فسفات را از فرم غیر قابل استفاده برای گیاه به فرم قابل جذب در آورده و در دسترس گیاه قرار می دهندو در مواردی میزان مصرف کودهای فسفاته در زمین به نصف تقلیل می یابدکه از نظر اقتصادی به نفع کشاورز و کشور است. هدف ازاین تحقیق بررسی تاثیر آننتاگونیستی استرین های p5 و p13 از باکتری Psedomonas putida فرموله شده دراین کودهای زیستی روی دو عامل عمده پوسیدگی و بوته میری چغندرقندو همچنین پوسیدگی خشک سیب زمینی می باشد. از گروه های آناستوموزی AG4 و AG2-2 که به ترتیب عامل مرگ گیاهچه و پو سیدگی ریشه چغندرقند هستند بیماری زاترین جدایه ها به عنوان نماینده انتخاب گردیدند. درمورد عامل مولد پوسیدگی خشک سیب زمینی بیماریزاترین جدایه با تلقیح سوسپانسیون اسپورقارچ روی غده های سیب زمینی به دست آمد. بررسی های بازدارندگی از رشد جدایه های قارچی، تولید سیانید هیدروژن، تولیدپروتئاز، تولید سیدروفور، تاثیر ترشحات مایع خارج سلولی سترون شده در جلوگیری از رشد و تاثیر ترکیبات فرارضدقارچی در جلوگیری از رشد میلیوم قارچ، همگی موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده تاثیر اندک استرین های باکتری روی دو عامل بیماریزای مورد استفاده دراین تحقیق بودهر چند همین اثرات اندک بازدارندگی و کنترلی در مورد قارچ Rhizoctonia solaniعامل پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه چغندرقند بیشتر از Fusarium oxysporum f.sp. tuberosiعامل پوسیدگی خشک سیب زمینی آشکار بود.

کلیدواژه ها:

کودهای زیستی فسفاته ، پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه چغندرقند ، پوسیدگی خشک سیب زمینی