بررسی پروتکل های درمانی تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای (rTMS) در افسردگی مقاوم به درمان

افسردگی اساسی یکی از اختلالات شایع روانپزشکی است که با درصد عود بالایی همراه است. این اختلال در درصد قابل توجهیاز مبتلایان، شکل مزمن به خود می گیرد. ضمنا تعداد قابل توجهی (حدود سی درصد) از بیماران مبتلا به افسردگی اساسی،پاسخ مناسبی به انواع درمان های دارویی و غیر دارویی نمی دهند و دچار اختلال افسردگی مقاوم به درمان (Treatment Resistant Depression)می شوند مطالعات انجام شده نشان داده اند که استفاده از تحریک مغناطیسی مکرر فراجمجمه ای (repeated trans cranial magnetic stimulation) موجب بروز اثرات درمانی در این گروه از بیماران می شود بررسی های پیشانی چپ (Left Dorsolateral Prefrontal Cortex or Left DLPFC) کاهش و فعالیت ناحیه خلفی کناری جلو پیشانی راست (Right DLPFC) افزایش یافته است در حال حاضر فرض بر این است که علایم افسردگی حاصل فعالیت غیرقرینه این نواحی خلفی کناری جلو پیشانی است بر مین اساس برای درمان افسردگی اساسی می توان به کم فرکانس بالای (rTMS) فرکانس تحریکی)، فعالیت ناحیه DLPFC چپ را افزایش داد و با استفاده از فرکانس پایین rTMS (فرکانس مهاری)، فعالیت ناحیه DLPFC راست را کاهش داد. این تغییرات موجب برقراری تعادل در فعالیت نواحی جلو پیشانی خلفی کناری دو طرف مغز می شود که در نهایت به درمان افسردگی اساسی می انجامد در این مقاله پروتکل های مورد استفاده تحریک مغناطیسی فرا جمجمه ای در درمان اختلال افسردگی اساسی مقاوم به درمان، مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای ، rTMS ، استرس ، افسردگی