اصلاح الگوی مصرف با نگاهی به معماری ایدری

رشد روز افزون شهرها و نیاز به توسعه انبوه ساختمانهای معماری با عملکردهای مختلف باعث گردیده که برغم معماری بومی ایران ،پارامترهای اقلیمی در روند طراحی پروژه کمتر در نظر گرفته شود.ضوابط و مقررات موجود صرفا محدود به مباحث فیزیکی و استانداردهای بناست،که باعث گردیده امروزه شاهد معماری یکسان در مناطق مختلف ایران (با اقلیم های گوناگون)باشیم. با توجه به محدودیت منابع انرژی می توان با ارایه راهکارهای مناسب به معماری بهینه در مناطق مختلف دست یافت و با استخراج ضوابط طراحی معماری همساز با اقلیم گام موثری در مبحث صرفه جویی در مصرف انرژی و استفاده از عوامل و انرژی های طبیعی برداشت. در این مقاله با بررسی نیازهای معماری همساز با اقلیم مناطق گرم و مرطوب ایران و با در نظر داشتن ویژگی های معماری بومی و استفاده از منابع مرتبط، سعی در ارایه راهکارها و ضوابط طراحی اقلیمی جهت دستیابی به معماری همساز با اقلیم این نواحی،در راستای بهینه سازی مصرف انرژی، می باشد