پل-آسیاب آبی شهر دزفول الگویی پایدار در معماری رودخانه‌ای

ابتدایی‌ترین و مهم‌ترین نیاز بشر نان است و انسان برای تهیه آرد ، لازم بود تا دانه‌های طلایی گندم به نرمی خرد کند و برای این کار معماران ایران نیروی هیدرولیکی آب کمک گرفتن و با ساختن آسیاب های‌هاچی به هدف خود دست یافتند. در کنار آب دز در شهر دزفول تأسیسات قدیمی وجود دارد که مردان به سبک قدمت آن را حدوداً 1700 سال می‌داند و پایه و اصل آن را به دوران ساسانی نسبت می‌دهند. چرخش این آسیایی‌ها مستلزم وجود جریان آب قوی و مداوم و طولانی است و خوشبختانه رود دز این شرایط لازم را دارا است و مردان منطقه را به فکر بهره‌گیری از این نیروی آب رود دز انداخته و موجب اختراع آسیای آبی شده است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و جمع‌آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای به همراه مطالعات میدانی به ده است پس از شناخت قدمت آسیاب ها و: های جهانگردان، کتب علمی به جای مانده از آن زمان، جایگاه و بعد کارکردی و معماری آن بررسی می‌گردد سپس چنین نتیجه می‌شود که آسیایی‌ها بیانگر خلاقیت و ابتکار پیشینیان ایران‌زمین و میراث فرهنگی گذشتگان برای آگاهی و پژوهش نسل حاضر است و عناصر کارکردی آن بر اساس علم هیدرولوژی طراحی شده‌اند و این گویای آشنایی کامل سازندگان با قابلیت و رفتار آب می‌باشد به نحوی که نیازهای فیزیکی و روزمره آدمیان (بعد کارکردی و زیباشناختی) را برآورده سازد و نمایانگرتکنولوژی روز آن دوران می‌باشد. حفظ این آثار ارزشمند می‌تواند به عنوان یکی از کانون‌های جذب جهانگردی و ایران‌گردی و علاقه‌مندان قرار گیرد و این میراث فرهنگی، تاریخی می‌تواند برای نسل‌های آینده نشان و تابلویی از توسعه فرهنگی و هنری تاریخی آن مقام باشد .

کلیدواژه ها:

آسیاب آبی ، دزفول ، هیدرولوژی ، آسیاب پر ه ای ، آسیاب شناور