نقش اسیران رومی در عمران و آبادی جندی شاپور و دزفول

در راستای جنگ‌های ایران و رم در دوره شاپور اول (274 - 242 م) و در پی شکست امپراتوری رم از شاهنشاهی ساسانی در جنگ حران در سال 260 م تعداد زیادی از سپاهیان رومی به همراه والرین امپراتور رم اسیر شدند. پژوهش روبه‌رو در نظر دارد وضعیت اسیران رومی را در ایران و محل اسکان آن‌ها در جندی شاپور را بررسی کند و بپذیرد اسیران رومی در جامعه و فرهنگ ایران بپردازد. مرکز توجه این مقاله بر جندی شاپور به عنوان مأمن اسیران روم و به شهر دزفول به عنوان شریک تداوم حیات جندی شاپور بشمار می‌رود قرار دارد. با به‌کارگیری اسیران رومی در اقدامات عمرانی و تأسیسات آبیاری و سد سازی جندی شاپور توسط شاپور اول، جندی شاپور به شهری بسیار پررونق و پیشرفت تبعید گشت و پس از گذر قرن‌ها بابلسر رسیدن دوره‌ای ضمان و انحطاط آن شهر دزفول جانشین آن شد و داشته‌های جنگی شاهپور را به ارث برد . روش پژوهش حاضر کتابخانه‌ای است بر پلات به‌دست‌آمده به شکل توصیفی طبقه بندی و تحلیل شده است .

کلیدواژه ها:

شاپور اول ، والرین ، اسیران رومی ، جندی شاپور ، دزفول