بررسی اصول و معیارهای معماری منظر پایدار در حد فاصل پل باستانی و پل جدید رودخانه دز (شهر دزفول)

توسعه روزافزون شهرهایی بدون بهره‌گیری از محیط‌های طبیعی، توازن بین شهر و طبیعت را مختل نموده است. در این میل رودخانه‌های دایمی درون‌شهری به عنوان یکی از عناصر ساختار تکنولوژیکی شهرها می‌تواند نقش مؤثری در جهت ایجاد تعادل بین فضای مصنوع و طبیعی ایفا کنند. در شهر دزفول بازار گسترده شهروندان در فضاهای واقع در اطراف رودخانه دز ، نشان‌دهنده که نقش و جایگاه این رودخانه در زندگی شهری ساکنان شهر دزفول می‌باشد . قرارگیری تأسیسات آبی قدیمی، جریان دائمی رودخانه، دارا بودن تنوع دید و منظر در سطح شهر و.... ویژگی‌های ارزشمند این رودخانه می‌باشند. حد واسط بین پل قدیم (ساسانی) و پل جدید دزفول به دلیل قرارگیری شریان‌های حیاتی شهر در آن منطقه از قدیم مورد توجه بوده است از این رو در مقاله حاضر به بررسی معیارهای منظر پایدار در این محدوده پرداخته شده است . روش تحقیق در این پژوهش بر پایه استدلال‌های توصیفی - تحلیلی و تحقیقات میدانی در سایت مورد مطالعه استوار است. در انتها سعی خواهد شد با ارائه تعاریفی مرتبط با موضوع، اصول و معیارهای برای رسیدن به ترکیب جامد در جدارهای این رودخانه در محدوده مطالعاتی ارائه شود .

کلیدواژه ها:

معماری منظر ، پایداری ، رودخانه دز ، شهر دزفول