اثر تاریخ کاشت بر ماده خشک و اجزای عملکرد چهار رقم رشد نامحدود سویا

انتخاب ارقام با پتانسیل ژنتیکی و سازگاری اقلیمی مطلوب در منطقه و انتخاب زمان دقیق کاشت برای حداکثر بهره برداری از پارامترهای موثر بر رشد، از مدیریت های ضروری جهت افزایش عملکرد گیاهان زراعی به حساب می آید. از اینرو اثرات چهار تاریخ کاشت 29 اردیبهشت، 8 خرداد، 18 خرداد و 28 خرداد بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم رشد نامحدود یعنی ویلیامز، بررسی شد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. نتایج آنالیز واریانس نشان L و 17 M زان، 7 داد اثرات تاریخ کاشت بر شاخص برداشت، بیوماس کل و تعداد دانه در بوته در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. اثر رقم بر اثرات متقابل تاریخ کاشت و رقم بر .(P≤ صفات شاخص برداشت، وزن هزار دانه و تعداد دانه در بوته معنی دار شد ( 0.01 بیشترین میزان شاخص برداشت از تاریخ کاشت 29 اردیبهشت و .(P≤ شاخص برداشت و تعداد دانه در بوته معنی دار شد ( 0.01 61 تفاوت معنی داری نسبت به سایر تاریخ / رقم ویلیامز حاصل شد. تعداد دانه در بوته در تاریخ کاشت 29 اردیبهشت با میانگین 6 تفاوت معنی داری نسبت به دو رقم دیگر داشتند. میانگین M کاشت های دیگر داشت. تعداد دانه در بوته در ارقام ویلیامز و 7 و همچنین در تاریخ کاشت 8 خرداد رقم ویلیامز نسبت به M تعداد دانه در بوته در تاریخ کاشت 29 اردیبهشت ارقام ویلیامز و 7 ازکمترین میزان برخوردار بود. بیشترین بیوماس کل M سایر تیمارها از خود تفاوت معنی دار نشان دادند. وزن هزار دانه در رقم 7 در تاریخ کاشت 8 خرداد به دست آمد.

کلیدواژه ها:

ارقام رشد نامحدود سویا ، تاریخ کاشت ، عملکرد دانه ، اجزای عملکرد