تاثیر تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی ارقام و لاین های مختلف جو

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی جو، چهار رقم زراعی نصرت، فجر 30 ، یوسف و موروکو و دو لاین 67 و 17 در شرایط قطع آبیاری در شروع گلدهی در مقایسه با آبیاری نرمال در کرت های آزمایشی مورد مقایسه قرار گرفت. آزمایش در قالب اسپیلت پلات بر پایه طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. در این پژوهش عملکرددانه و برخی صفات فیزیولوژیکی شامل محتوی نسبی آب برگ، هدایت روزنه ای، مقدار سبزینگی، شاخص از دست دادن نسبی آب، نشت الکترولیتی غشا و تعرق کوتیکولی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر تنش بر روی کلیه صفات در سطح 5 درصد معنی دار و اثرات متقابل تنش آبی و ژنوتیپ ها در صفات عملکرد دانه و هدایت روزنه ای به ترتیب در سطح 5 و یک درصد معنی دار می باشد. خشکی موجب کاهش معنی دار محتوی نسبی آب برگ، هدایت روزنه ای، میزان سبزینگی و افزایش میزان از دست دادن آب برگ گردید. رقم یوسف بالاترین عملکرد ( 575 گرم در متر مربع) را به خود اختصاص داد و کمترین عملکرد همبستگی مثبت در سطح معنی RWC 142 گرم در متر مربع) در شرایط تنش به رقم موروکو اختصاص داشت. بین عملکرد دانه و ) همبستگی منفی با معنی داری به ترتیب 1% و 5% مشاهده شد. در بررسی حاضر، رقم CMS داری 1% و با صفت تعرق کوتیکولی و یوسف با عملکرد بالا، محتوی نسبی آب برگ بالا و کمترین کاهش هدایت روزنه ای در شرایط تنش متحملترین رقم به خشکی محسوب شد. در مقابل افت شدید عملکرد دانه، محتوی نسبی آب برگ، هدایت روزنه ای و میزان سبزینگی ونیز بالاترین تعرق کوتیکولی در رقم موروکو بیانگر حساسیت نسبی این رقم به خشکی می باشد.

کلیدواژه ها:

خشکی انتهایی ، جو ، صفات فیزیولوژیک ، عملکرد دانه