ارزیابی عملکرد خرپای فضایی در مقاوم سازی سازه های بتنی تحت اثر خرابی پیش رونده

در سال های اخیر تعداد ساختمان هایی که در اثر از دست دادن اعضای باربر ثقلی خود دچار خرابی شده اند، افزایش پیدا کرده است. بنابراین طراحی سازه ها به طوری که علاوه بر اثرات زلزله در مقابل خرابی پیش روندهنیز مقاوم باشند، اهمیت پیدا کرده است. یکی از عواملی که در طراحی سازه ها در مقابل خرابی پیش رونده بسیار حایز اهمیت می باشد، نوع سیستم سازه ای و پیکربندی ساختمان و همچنین مقاوم سازی این سازه ها ورفتار سازه مقاوم سازی شده در مقابل خرابی پیش رونده می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش مسیر جایگزین و تحلیل دینامیکی غیر خطی براساس آیین نامه UFC به ارزیابی پتانسیل خرابی پیش رونده در سیستم های سازه ای قاب خمشی با استفاده از آیین نامه های ایران طراحی شده اند، پرداخته شده است. سپس مدل با حضور کمربند خرپایی در طبقات پایین تر در دو حالت اتصال به میانه ستون و بدون اتصال، مورد تحلیل در برابر پدیده خرابی پیش رونده قرار گرفته و نقش موثر این نوع مقاوم سازی در کاهش احتمال خرابی سازه در برابر خرابی پیش رونده مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه همان سازه با سیستم قاب خمشی با اتصالات مشخص در حالت سه بعدی مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده گردید گسترش مفاصل پلاستیک در تیر و ستون های اصلی سازه کمتر شده و به کمربند خرپایی منتقل می شود که در این حالت با تعویض اعضای آسیب دیده، همچنان سازه قابلیت کاربری خود را حفظ می کند.

کلیدواژه ها:

گسیختگی پیش رونده ، تحلیل تاریخچه زمانی ، مفاصل پلاستیک ، خرپای فضایی