مدلی برای کنترل ارزیابی پویا ریسک برای سیستم های فوق کلان مقیاس سازمان

سازمان های بزرگ برای کنترل ارزیابی پویا ریسک در سیستم های کلان مقیاس خود با چالش های زیادی مواجه هستند. کاهش این چالش ها نیازمند کنترل ارزیابی پویا مستمر است. مجموعه سرویس ها در سیستم های کلان مقیاس در سازمان های جدید سعی در ارایه قابلیت های سازمان مطبوع خود دارند. اینگونه سرویس ها قابلیت های سازمان را توصیف و ارایه می نمایند. ارزیابی ریسک قابلیت ها شامل شکاف، هم پوشانی و افزونگی آنها است که می بایست کنترل گردند. در غیر این صورت می تواند باعث از دست دادن کسب و کار سازمان گردد. ارایه مدلی برای کنترل ارزیابی پویا ریسک قابلیت ها به کمک تئوری قابلیت پویا می تواند برتری رقابتی پایدار سازمان را تضمین نماید. در مدل پیشنهادی از شاخص های ریسک طراحی شده برای اندازه گیری ریسک استفاده گردیده است. پیاده سازی مدل با استفاده از سرویس غنی با ویژگی فراکتالی سازمان است. ضمنا از زبان تابعی Wolfram برای محیط توسعه بکار گرفته شده است. راستی آزمایی مدل پیشنهادی با پرسش و پاسخ ارزیابی ریسک در قالب Query های متعدد است.

کلیدواژه ها:

مدل ، سیستم فوق کلان مقیاس ، کنترل ارزیابی پویا ریسک ، قابلیت پویا ، کسب و کار سازمان ، سرویس غنی ، ویزگی فراکتال