حضور واحد بادی در یک شبکه حرارتی و اثر گذاری درکاهش هزینه های شبکه با رعایت قیودامنیتی بادر نظرگرفتن عدم قطعیت ناشی از بارمصرفی، وزش باد به روش مونت کارلو

رشد روزافزون بار در قدرت وافزایش قیمت سوخت درنیروگاهها، مسئله بهرهبرداری بهینه و اقتصادی از واحدهای تولیدی اهمیت فراوانی یافته است.تعیین بهینه مشارکت واحدها درتامین بارمصرفی به دنبال انجام برنامهریزی مسئله ی درمدار قرارگرفتن واحدها و با هدف کمینه نمودن هزینه ی تولید واحدهای شبکه صورت میگیرد.دراین برنامه، با پیشبینی بار مصرفی که معمولاً به صورت منحنیهای ساعتی بار است و در نظرگرفتن واحدهای تولیدی آماده به کار و لحاظ کردن قیود مختلف ازجمله بیشینه و کمینه ی توان تولیدی هر واحد، حداقل زمان مورد نیاز برای روشن ماندن یا خاموش ماندن یکواحد،رعایت رزرو مورد نیاز شبکه و ... آرایش ساعتی واحدهائی که باید در تامین توان مشارکت داشته باشند به گونه ای که هزینه ی تولید کل واحدها کمینه گردد، استخراج خواهد شد.چنانچه برنامه در مدار قرار گرفتن واحدهای تولیدی با در نظرگرفتن قیود امنیتی شبکه مانند حد مجاز ولتاژ باس بارها و محدودیت توان عبوری از خطوط همراه باشد به مسئله مشارکت واحدها با قیود امنیتی تبدیل می شود که مستلزم اعمال توان های به دست آمده به شبکه ، گرفتن پخش بار AC وچک کردن قیود امنیتی برای حل مسئله می باشد. برنامه ی مشارکت واحدها معمولاً با در نظر گرفتن واحدهای حرارتی که توان ثابتی را تضمین می نمایند انجام میگیرد. از طرف دیگر، تاکید روی خصوصی شدن بازار انرژی الکتریکی، مسئله UC رابا پیچیدگی بیشتری روبرو میسازد.همچنین،این مسئله استفاده از سایر واحدهای تولیدی ازجمله منابع تولید پراکنده را در اولویت خاصی قرار خواهد داد.از این مناسب تولید پراکنده که بصورت تجمعی میتواند اثرگذار بوده و مد نظر قرار گیرد،واحدهای تولید پراکنده بادی و سلول خورشیدی هستند.در این مقاله با توجه الگریتم بهینه سازی اجتماع ذرات و به روش مونت کارلو با در نظر گرفتن عدم قطعیت وزش باد و بارمصرفی حضور یک نیروگاه بادی را در شبکه مدلسازی می کنیم و تاثیر این واحدانرژی را در کاهش هزینه و افزایش بهینه تولید توان را مشاهده خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

روش مونت کارلو ، الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات ، نیروگاه بادی