طراحی قابلیت اطمینان برای تولید پراکنده با توجه به انرژی متغیر باد

در این مقاله به بررسی یک مدل برنامه ریزی تصادفی برای به حداقل رساندن هزینههای چرخه عمر سیستمهای تولید پراکنده DG تحت معیارهای قابلیت اعتماد انرژی یعنی احتمال از دست دادن بار می پردازیم. به طور خاص، مطالعه ما بر روی نفوذ سیستم DG با تکنولوژی تجدیدپذیر بار متمرکز است. بهینه سازی فرموله شده به تعیین ظرفیت توربین باد و قرار دادن آنها در سیستم DG با هدف به حداقل رساندن سرمایه، هزینه عملیاتی و زیست محیطی است. گشتاور آمار شامل میانگین وواریانس مورد استفاده برای توصیف نوسانات قدرت باد و عدم قطعیت بار است. الگوریتم ژنتیک ترکیب شده و جستجویاکتشافی برای پیدا کردن بهترین نشسته و اندازه منابع انرژی توزیع شده مورد استفاده قرار گرفت. مطالعه ما جزء اولین تلاش ها در ادبیات مدل و بهینه سازی سیستم DG بر اساس تئوری احتمال استمرار است. روش گشتاور نشان داده شده برایتوصیف رفتار تصادفی از نیروی باد و پویای بار موثر است. مطالعه موردی ارائه شده برای نشان دادن کاربرد عملکرد از روش برنامه ریزی است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی تصادفی ، تولید پراکنده ، قابلیت اطمینان ، انرژی بادی