تجزیه و تحلیل تغییرات مکانی هدایت هیدرولیی خاک های منطقه غرب رودخانه کارون

تفسیر تغییرات مکانی خصوصیت هدایت هیدرولیکی خاک یکی از فاکتورهای مهم جهت برنامه ریزی دقیق انتقال آب و پروژه های زهکشی می باشد این تحقیق با هدف تجزیه و تحلیل توزیع مکانی هدایت هیدرولیی خاک در منطقه غرب رودخانه کارون (واقع در استان خوزستان) صورت گرفته است. در این پژوهش تعداد 223 نمونه خاک بر روی شبکه منطم با فواصل 1´1 کیلومتری نمونه برداری شده است. جهت اندازه گیری مقدار هدایت هیدرولیکی در مواردی که سطح ایستابی کمتر از سه متری سطح زمین بود از روش چاهک و در غیر این صورت از روش نفوذسنج گلف استفاده گردیده است بعد از آنالیزهای زمین آماری و تعیین تغییر نمای متغیر جهت تخمین از روش کریجینگ اسنفاده شد نتایج نشان داد که متغیر هدایت هیدرولیی اشباع خاک دارای وابستگی مکانی متوسطی و با توجه به r^2 های بدست آمده و کمترین میزان خطا MAE و انحراف MBE بهترین مدل، مدل گوسی با ضریب خکبستگی 0/88 می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، هدایت هیدرولیکی ، زمین آمار ، کریجینگ ، تغییر نما