بررسی اثرات جیره های حاوی پونه کوهی ، شوید، پروبیوتیک و پری بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات لاشه جوجه های گوشتی

تغذیه حیوانات یکی از مهمترین مسائلی است که در واحدهای دامپروری بایستی به آن توجه شود اساس پرورش حیوانات در این واحدها بر مبنای تغذیه متوازن انها می باشد از طرفی حدود 70-60 درصد هزینه واحد دامپروری را تامین خوراک آن تشکیل می دهد لذا سلامت تغذیه همراه با ملاحظات اقتصادی تواما باید اعمال گردد . امروزه بیشتر توجه صنعت طیور به سلامت جامعه و محیط زیست معطوف شده است به این منظور برای دست یابی به عملکرد بالا و نیز تامین سلامت طیور بهتر است از افزودنی هایی در تغذیه طیور استفاده کنیم که ضمن حفظ ویژگی های مطلوب فاقد اثرات مضر بهداشتی و زیست محیطی باشند در روش های نوین تغذیه طیور مواد افزودنی از اهمیت زیادی برخوردارند. مواد افزودنی فقط به عنوان محرک رشد و تامین کننده بازدهی مناسب خوراک در نظر گرفته نمی شوند بلکه سلامتی طیور نیز می تواند به واسطه این مواد بهبود یابد. هدف از این مطالعه ارزیابی مقایسه ای اثرات جیره های حاوی پونه کوهی ، شوید، مخلوط پونه کوهی و شوید، پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. این آزمایش در 7 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شامل 6 قطعه جوجه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. در این آزمایش 168 جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 با 7 جیره آزمایشی شامل پونه کوهی (2 درصد)، شوید (2 درصد) ، مخلوط (1 درصد پونه کوهی +1 درصد شوید) ، پروبیوتیک و پری بیوتیک در سطح تجاری، سین بیوتیک (پروبیوتیک + پری بیوتیک) و جیره شاهد بدون ماده افزودنی انجام پذیرفت. بر اساس نتایج به دست امده استفاده از تیمار مخلوط (1 درصد پونه کوهی + 1 درصد شوید) باعث کاهش خوراک مصرفی در کل دوره پرورش شد (0/05>p) . در دوره پایانی جیره حاوی 2 درصد شوید بیشترین میانگین وزنی را دارا بود (0/05>p). در پایان دوره پرورش مواد افزودنی بحز (سین بیوتیک) به طور معنی داری ضریب تبدیل خوراک را بهبود بخشیدند (0/05>p) . مواد افزودنی به طور معنی داری باعث کاهش چربی محوطه بطنی شدند (0/05>p).

کلیدواژه ها:

پونه کوهی ، شوید ، پروبیوتیک ، پری بیوتیک ، چربی محوطه بطنی