تاثیرات اکوفیزیولوژیکی میدان مغناطیسی بر تعدادی از گیاهان زراعی و مکانیسم های آنها

تکنولوژی استفاده از میدان مغناطیسی روشی فیزیکی است که اعمال آن بر گیاه باعث تغییراتی در سطح سلولی می شود. همچنین اعمال میدان مغناطیسی بر روی آب باعث تغییر ویژگی های آب می گردد که در اثر آبیاری گیاه با آب فاکتورهای رویشی گیاه تغییر می کنند تولید هورمون های گیاهی افزایش می یابد. سطح رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید ) بالاتر رفته که به معنای فتوسنتز بیشتر و در نتیجه ولید داخلی بیشتر گیاه خواهد بود . از جمله دیگر تغییرات ، افزایش در ورود یون های کلسیم و کاهش ورود یون سدیم به سلول است و با این عمل از سمیت سدیم کاسته می شود همچنین تولید متابولیت های ثانویه در اثر اعمال میدان مغناطیسی تاثیر می پذیرد تاکسول از گروه دی ترپن ها در حضور سالیسیلیک اسید و اعمال میدان مغناطیسی تولید بیشتری خواهد داشت تولید انزیم های سوپر اکسید دسماتاز و کاتالاز که در سم زدایی و افزایش کارایی سلول نقش دارند نیز در اثر میدان مغناطیسی افزایش می یابد. با توجه به این نتایج آب مغناطیسی به واسطه دارا بودن تاثیرات مثبت بر رشد و عملکرد گیاه که ناشی از بهبود وضعیت تغذیه ای ، هورمونی و رطوبتی است یکی از راه های موثر در افزایش تولیدات گیاهی می باشد که کاربرد آن به صورت فیزیکی بوده و اثرات سمی شیمیایی نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

میدان مغناطیسی ، آب مغناطیسی ، رنگیزه های فتوسنتزی ، متابولیت ثانویه ، پتانسیل آب