کاربرد برنامه ریزی چند هدفه در تعیین الگوی بهینه بهره برداری محصولات با رویکرد پایداری منابع

برنامه ریزی در راستای استفاده بهینه از منابع آب و خاک افزون بر حفاظت انها ، افزایش تولید، رشد درآمد کشاورزان و شکوفایی اقتصادی بهره برداران را نیز به همراه خواهد داشت با توجه به اهمیت تخصیص منابع محدود تولید (زمین ، آب ، نیروی کار و ...) در بین فعالیت های مختلف و متنوع زراعی و یا به منظور جلوگیری از کاهش درامد زارعین و اتلاف منابع ف اتخاذ سیاست های مبتنی بر الگوی کشت همراه با اولویت بندی اهداف ضروری به نظر می رسد . لذا انتخاب روشی که بتواند اهداف متعدد مدیران در عین متضاد بودن آنها را در یک مدل گنجاند و مدیر را به سمت اهداف بهینه سوق داد از اهمیت ویژه ای برخوردار است در پژوهش حاضر که در راستای برنامه ریزی کشت محصول و مدیریت منابع آب و خاک به منظور تعیین الگوی بهینه کشت در اراضی زراعی شهرستان ساری انجام شد هدف های متعددی نظیر بیشینه سازی سطح زیر کشت ، سود، حفاظت و پایداری منابع و ... به طور همزمان مد نظر قرار گرفت پس از جمع آوری و پردازش داده های مورد نیاز از منابع گوناگون ف مدلسازی اهداف و مسئله پژوهش تدوین شد نتایج و یافته های مطالعه نشان داد که بین الگوی کالیبره و بهینه کشت محصولات سویا آبی، کلزا ، جو آبی، گندم آبی و برنج محلی تفاوت معنی داری وجود دارد به طوریکه سطح زیر کشت جو آبی و برنج محلی که از بالاترین نیاز آبی در بین محصولات منطقه می باشد با کاهش سطح زیرکشت و سطح زیر کشت کلزا ، سویا آبی و گندم با افزایش سطح همراه بوده است از طرفی مقادیر بهینه الگوی کشت ارائه شده توسط مدل ، درآمد ناخالص را به مقدار 2291042000 ریال افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آرمانی ، الگوی بهینه کشت ، شهرستان ساری ، تصمیم گیری چند هدفه