تاثیر عوامل ساختاری بر عمکلرد نخل خرما در منطقه شادگان خوزستان

این تحقیق در سال 1390 به منظور بررسی اثر روش و دور آبیاری بر عملکرد نخیلات منطقه شادگان خوزستان در چهار منطقه عمده تولید خنافره ، حسینی ، بوزی، دارخوین با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای به وسیله اطلاعات پیمایشی و پرسش نامه ، حجم کل جامعه مورد بررسی 8 هزار اصله که بنا بر جدول کوکران 367 پرسش نامه تتوزیع و اطلاعات لازم جمع اوری و به کمک نرم افزار SPSS ابتدا جدول آنالیز واریانس ، جدول مقایسه میانگین ها و شکل هر عامل رسم گردید. اثرات چهار روش آبیاری جذرومدی ، کرتی، قطره ای بابلر و جذرومدی - کرتی و پنج دور آبیاری هر 2 روز یک بار هر 3/5 روز یک بار، هر 10 روز یک بار ، هر 15 روز یک بار و هر 30 روز یک بار نشان دادند که میان دو روش آبیاری کرتی و بابلر (قطره ای) که دارای بیشترین عملکرد می باشند تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5% وجود ندارد اما روش آبیاری قطره ای (بابلر ) به دلیل داشتن نوسانات کم در میزان تولید نسبت به روش آبیاری کرتی بهتر یا مطمئن تر است و روش آبیاری جذرومدی دارای کمترین عملکرد می باشد. دورهای آبیاری هر 3/5 روز یک بار و هر 10 روز یک بار دارای بیشترین میزان تولید بوده اما دور آبیاری هر 10 روز یکبار به دلیل نوسانات کمتر در میزان تولید بهتر است و دور آبیاری هر 2 روز یک برا و هر 30 روز یک بار دارای میزان تولید کمتری می باشند.

کلیدواژه ها:

عوامل ساختاری نخیلات ، عملکرد ، شادگان