بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک بر عملکرد ارقام سورگوم در مناطق خشک

در عصر حاضر کاربرد کودهای شیمیایی مشکلات و معضلات فراوانی را به جامعه تحمیل کرده است و این در حالی است که نقش با اهمیت کودهای بیولوژیک در تامین نیازهای غذایی گیاهان و کاهش تاثیرات زیست محیطی به اثبات رسیده است بنابراین یکی از راه های دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار استفاده از میکروارگانیسم هایی است که به طور طبیعی در طبیعت وجود دارد به همین منظور تحقیقی جهت بررسی تاثیر سویه های مختلف قارچ مایکوریزا Vesicular - arbuscular mycorrhiza(VAM) بر عملکرد و اجزای ان بر ارقام سورگوم مطالعه ای در بهار 1386 در مرکز تحقیقات کشاورزی سیستان اجرا گردید این تحقیق در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت . کشت به صورت خطی و توسط نیروی انسانی صورت گرفت و عملیات زراعی مطابق با عرف اعمال شد نتایج نشان داد که کودهای زیستی میکوریزایی می توانند برخی از صفات عملکردی را در سورگوم تحت تاثیرات معنی دار قرار دهند به طوری که در این آزمایش سویه قارچ (glomus etanicatum) بهترین عملکرد را در صفاتی همون ارتفاع بوته ، عملکرد علوفه خشک، علوفه تر، وزن خشک برگ و داشتن قطر ساقه مطلوب بر روی سورگوم رقم داشت و این رقم جهت اهداف علوفه ای در منطقه تحت مطالعه قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

کارایی ، کودهای زیستی ، همزیستی ، میکوریزا