اثربخشی هنردرمانی از طریق بازی شطرنج برکارکردهای اجرایی مغز در دانش آموزان با نقص توجه
محل انتشار: نخستین همایش ملی هنر و سلامت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 442
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCAHMED01_018
تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
مقدمه وهدف : .رویکرد جدید کارکردهای اجرایی مغز و توانمندسازی این کارکردها از طریق آموزش و هنر مثل بازی درمانی و موسیقی درمانی می تواند امیدبخش در درمان بسیاری از اختلالات، نظیر بیش فعالی-نقص توجه و اختلالات یادگیری وحتی افسردگی باشد. تحقیق حاضر به منظور اثربخشی بازی شطرنج بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان با اختلال نقص توجه انجام گرفت.روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 18 دانش آموز با اختلال نقص در توجه پایه سوم، چهارم و پنجم ابتدایی به روش نمونه گیری در دسترس( مراجعه کننده به مرکز مشاوره تحصیلی تربیتی رویش) در سال تحصیلی -1395 1394 انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمامی آزمودنی ها با استفاده از آزمون های کارکرد اجرایی برج لندن( موریس، استد، احمد، تون، (1993، عملکرد مداوم(رازولد، مرسکی، ساراسون، برنسوم، بک، (1965، کارت های استروپ( استروپ، (1935 ، پرسشنامه ی کانرز و ملاکهای DSM-IV برای نقص توجه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه آزمایشی به مدت 8 ماه در کلاس های شطرنج شرکت کردند(یک جلسه یک ساعته در هفته). پس از این مرحله کارکردهای اجرایی تمامی آزمودنی ها مجددا مورد سنجش قرار گرفت. با فاصله دو ماه، آزمون پیگیری نیز انجام گرفت.یافته ها: دادههای به دست آمده از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده ازآزمون t وابسته مورد تحلیل قرار گرفت ،تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون دیده شد.نتیجه گیری : با توجه به یافتههای تحقیق می توان نتیجه گرفت که تمرینات شطرنج در بهبود کارکردهای اجرایی مغز تاثیر داشته است. نتایج این تحقیق می تواند در مداخله های عصب شناختی ، آموزشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راضیه خسروراد
دکتری روانشناسی تربیتی استادیار دانشکده بهداشت ، مرکز تحقیقات علوم اعصاب آموزشی،دانشگاه علوم پزشکی سبزوار،سبزوار،ایران
سکینه سلطانی کوهبنانی
دکتری روانشناسی تربیتی، استادیار دانشکده روان شناسی وعلوم تربیتی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ،ایران
احسان اکبری
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ،دانشگاه علامه طباطبایی تهران
غلامحسین فرامرزی نیا
دکتری پاتولوژی ، مرکز مطالعات و آموزش علوم پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار،سبزوار،ایران