بررسی تاثیر هنر درمانی بالینی برروی کیفیت زندگی بیماران دارای بیماری های مزمن(پژوهش مروری 2010 تا 2017)

مقدمه و هدف: بهبود کیفیت زندگی بیماران با بیماری های مزمن مانند آلزایمر و پارکینسون از هدف های سازمان های درمانی جهان می باشد. نتیجه ی پژوهش های انجام یافته با رویکرد هنردرمانی بالینی برروی این بیماران درکاهش تنش، افزایش خود- پنداره و افزایش مهارت های فردی در مدیریت رفتار گزارش های مثبتی به دست داده است.روش بررسی: این پژوهش از نوع مروری نظام مند است که به بررسی یافته های به دست آمده از پژوهش های اثر بخشی هنر درمانی بالینی در بیماری های مزمن انجام یافته است. این پژوهش ها به ارزیابی کیفی، کمی و میزان اثربخشی هنردرمانی بالینی در کنترل درد پرداخته اند. ابزار پژوهش مروری نظام مند کنونی، از پایگاه ها و مراکز معتبر پزشکی، روانپزشکی، روانشناسی، هنردرمانی و هنری گردآوری شده است.یافته ها: یافته های داده های پژوهش های بین المللی نشان می دهند که هنر درمانی بالینی بر روی نشانه های آسیب مانند تنش و اضطراب در برخی بیماری های مزمن درگروه نمونه در مقایسه با گروه گواه اثر معنی داری داشته اند که در بخش روش بحث خواهد گردید.نتیجه گیری: یافته ها با درجه اطمینان معنی دار مداخله ی هنر درمانی بالینی را بر روی کاهش میزان افسردگی، اضطراب، خلق متغیر، آسیب شدید (تروما) و افزایش میزان خودپنداره در گروه نمونه گزارش می دهند. بر اساس این یافته های جهانی، ضرورت مطالعه های میدانی- بالینی گسترده در سطح ملی با حمایت متخصصان و مسئولان، برای بررسی تاثیر هنر و هنردرمانی بالینی- تحلیلی در پیشگیری و بهبود علامت های بیماری های مزمن در این بیماران، پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

بیماری های مزمن ، کیفیت زندگی ، هنر درمانی بالینی ، هزینه-اثر بخشی