معرفی و تحلیل سنجاق های قفلی مکشوفه از محوطه ی کله شگگیلانغرب

محوطه ی کله شگ در بال غربی زاگرس مرکزی، به فاصله خط مستقیم 6 کیلومتری جنوب شرقی شهر گیلانغرب واقع شده است .این محوطه در سال 1131 خورشیدی با قرار گرفتن در پشت سد مخزنی کله شگ، طی یک فصل توسط پژوهشکده باستان شناسی کاوش نجاتبخشی شد. در نتیجه کاوشهای این مجموعه بقایای معماری و گورستانی با اشیاء شاخصی چون مهراستوانهای، آویز، تکههای شیشه، خنجر، گرز، و تبر بدست آمد. از مهمترین یافتههای این محوطه میتوان به سه سنجاق قفلی اشاره نمود . این سنجاق ها از جنس مفرغاند. از این شمار، یک سنجاق کاملاً سالم، و دو سنجاق دیگر فاقد فنر هستند. با توجه به اهمیت ویژهی این یافتهها در تعیین گاهنگاری نسبی مجموعه آثار مکشوفه محوطه، در این مقاله ضمن معرفی و مستندنگاری این سنجاق ها آنها را با نمونههای مشابه همدوره، مقایسه و به بحث خواهد گذارد. همچنانکه اشاره شده است منشاء این گونه سنجاق های قفلی منطقه یونان و مدیترانه در نیمهی دوم هزارهی دوم بوده است که در عصرآهن III وارد ایران شدهاند. در نتیجه مطالعه این سنجاق ها، مشخص شد این سنجاق ها با نمونههای عصرآهن III مانند نوشیجان، باباجان، گورستانهای لرستان و پشتکوه، و سنجاق های قفلی دورهی آشور نو مشابه است، و تاریخ 388 تا 558 پ . م برای آنها پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

عصر آهن III ، زاگرس مرکزی ، گیلانغرب ، کله شگ ، سنجاق قفلی