بررسی دیوارنگاره های امامزاده هارون ولایت و اسماعیل (ع) در اصفهان

نقاشی دیواری برای آرایش دیوار بوده و ممکن است به دو طریق اجرا شود: مستقیماً بر روی سطح دیوار چون فرسکو، یا بر روی تخته یا بوم، به منظور نصب دائمی بر روی دیوار. (پاکباز، 1379:585) دیوارنگاری فرسک برگرفته از واژه ایتالیایی فرسکو به معنای تازه است که نوعی نقاشی دیواری که بر روی اندود آهکی اجرا می شود. (سیدصدر، 1388:297) در این روش لایه های گچ و آهک روی دیوار گسترده می شود و مادامی که لایه نهایی هنوز خشک نشده است، نقاش با رنگهای رقیق روی آن کار می کند تا رنگ به خورد دیوار رود. (پاکباز، 1379:369). دیوارنگاری از جمله شاخه های هنر نقاشی ایرانی است که قدمتی دیرینه دارد و از نشانه های وجود آن، دیوارنگاری های برجای مانده از دوران پیش از تاریخ و تاریخی می باشد. بعد از ورود اسلام به ایران، بسیاری از آثار دیوارنگاری در سده های نخست آن، به دلایلی نظیر جنگ و عوامل فرسایشی از بین رفته و متأسفانه اطلاعات ما در این زمینه بسیار محدود و ناقص می باشد. پژوهش ها نشانگر آن است که در سده های اول و میانه دورهء اسلامی از دیوارنگاری بیشتر در آراستن بناهای غیر مذهبی مانند کاخ ها، حمام ها و خانه ها استفاده شده و کمتر از آن در آراستن بناهای مذهبی استفاده شده است.