گزارش بررسی باستان شناختی حوزه ی آبخیز رودخانه چاک رود دیلمان محدوده (گرماور و موسی کلایه)

علیرغم پژوهش های باستان شناسی متعدد توسط هیأت های باستان شناسی ایرانی و خارجی در گیلان، هنوز بررسی های انجام شده، استان گیلان را به تمامی پوشش نداده و آثار تاریخی بسیاری، اعم از محوطه ها، گورستان ها و تپه ها را می توان سراغ گرفت که تاکنون از دید باستان شناسان پنهان و ناشناخته مانده است. بیش ترین فعالیت های باستان شناسی صورت گرفته در استان گیلان، منحصر به حوزه ی سفیدرود و دیلمان بوده است. متأسفانه هنوز در مناطق دوردست و صعب العبور کوهستانی و یا در بخش های جنگلی و جلگه ای، بررسی سیستماتیک و علمی به عمل نیامده است. بررسی باستان شناختی محوطه های حوزه رودخانه چاک رود در سال 1393 به سرپرستی نگارندگان انجام شد. هیات، بررسی را از محدوده ی سمت راست حوزه ی آبخیز رودخانه ی چاکرود واقع در منطقه ی موسی کلایه آغاز و تمامی دره های گرماور، مربو، گولک، شیرچاک، نیاول، دیارجان را مورد بررسی و شناسایی قرار داد. بعضی از این محوطه ها در فاصله بسیار نزدیک به رودخانه چاک رود و بعضی در فاصله دورتری از آن قرار دارند. بسیاری از محوطه های مورد اشاره در اثر فعالیت های انسانی سهوا یا عمدا مورد تخریب جدی قرار گرفته اند. در این مقاله شرح بررسی محدوده گرماور و موسی کلایه آمده است؛ در نتیجه بررسی باستان شناختی نگارندگان، تعداد 4 عدد پناهگاه صخره ای، 3 محوطه باستانی، یک محوطه گورستانی، یک تپه باستانی، بافت قدیم روستای گرماور، یک قلعه، یک برج و 4 مخزن ذخیره آب شناسایی گردید. در مقاله حاضر که از نوع توصیفی تحلیلی است و داده های تحقیق از طریق بررسی های میدانی جمع آوری گردیده، ابتدا به معرفی محوطه ها پرداخته و در نهایت با توجه به یافته های فرهنگی (سفال، آجر، استخوان) گاهنگاری نسبی محوطه های فوق ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

دیلمان ، رودخانه چاک رود ، گرماور ، موسی کلایه