بررسی روشهای مختلف خاک ورزی و کاشت در عملکرد سیب زمینی در منطقه اربیل

باتوجه به نیاز روز افزون بشر به مواد غذایی و با توجه به کم بودن اراضی که بتوان در آن اقدام به تولید محصولات نمود جامعه متخصصین کشاورزی را بر آن داشته تا با افزایش عملکرد درواحد سطح محصول زیاد تولید کنند .سیب زمینی از نظر ارزش غذای در جهان بعد از گندم ، ذرت و برنج مقام چهارم را دارد و یکی از مهمترین محصولات زراعی در اردبیل می باشد برای تعیین اثرات فاکتورهای خاکورزی ، عمق کاشت ، عمق کود و تراکم کاشت در زراعت سیب زمینی و افزایش عملکرد آن آزمایشی در قالب طرح اسپلیت بلوک با سه تکرار در سال زراعی 84 در منطقه اردبیل انجام گردید که فاکتور خاکورزی در سه سطح در بلوک های افقی و فاکتوریل سه فاکتور تراکم کاشت ، عمق کود و عمق کاشت در بلوک های ستونی قرار گرفت . نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین عمق های مختلف کاشت از لحاظ صفات تعداد غده های غیر بذری ، وزن غده های غیر بذری ، تعداد غده های خوراکی و نیز عملکرد پلات اختلاف معنی دار وجود دارد ، عمق های مختلف کود دهی نیز از لحاظ تعداد غده غیر بذری و وزن غده غیر بذری در سطح 5% اختلاف معنی دار داشت . همچنین اثر متقابل تراکم × عمق کاشت و اثر متقابل سه جانبه تراکم × عمق کاشت × عمق کود از لحاظ تعداد غذه بذری معنی دار بوده است . نتایج مقایسه میانگین نشان داد استفاده از روش خاک ورزی گاو آهن همراه با دو بار دیسک و فاصله روی ردیف 15 سانتی متر و عمق کاشت 7 سانتی متر با عمق کودکاری 10 سانتی متر زیر غده با 24552 کیلوگرم در هکتار دارای بالاترین عملکرد بوده است که به نظر می رسد استفاده از دو بار دیسک عمود برهم در تهیه بستر مناسب ، استفاده از فاصله روی ردیف 15 سانتی متر باعث افزایش تعداد بوته در واحد سطح ، کاهش عمق کاشت باعث تسریع در سبز شدن و افزایش فاصله کود با غده سبب استفاده گیاه از آن در زمان رسیدگی و در نتیجه افزایش عملکرد گردیده است .

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، خاکورزی ، عمق کاشت ، عمق کود