اثر ایجاد تر کهای طولی بر روی خطوط کاشت بر سبزشدن بذر پنبه

پائین بودن درصد سبز محصولات حساس به سله خاک یکی از مشکلات اساسی زارعین در سبزکردن محصولاتی نظیر پنبه، چغندرقند، پیاز و کلزا در مناطق خشک می باشد . سله شکنی به روش مکانیکی، حفظ رطوبت خاک، استفاده از مواد اصلا حکننده شیمیایی و افزایش موادآلی خاک از راههای مبارزه با این مشکل می باشد. این روش ها با توجه به محدودیت منابع آب، نیاز به تعیین زمان دقیق عملیات سل ه شکنی و مهارت در انجام عملیات، اقتصادی نبودن استفاده از مواد اصلاح کننده شیمیایی و بطئی بودن روند افزایش مواد آلی خاک در همه شرایط موفق نمی باشند . سله به عنوان یک عامل محدودکننده سبب رواج کشت دستپاش با مصرف بیش از حد بذر، سله شکنی و گاهی تنک کاری و واکاری در کشت پنبه شده است . استفاده از ترک های انقباضی خاک به عنوان روشی طبیعی برای شکستن لایه سله و هدایت این ترکها در محل خطوط کاشت با ایجاد اثرات مکانیکی در مرحله کاشت به عنوان تکنیکی جهت سبز کردن بذور حساس به سله در سالهای اخیر پیشنهاد گردیده است . به همین منظور تغییرات لازم در یک ردیف کار برای ایجاد ترک های طولی در محل خطوط کاشت اعمال و اثر آن بر سبز شدن بذر پنبه ارزیابی گردید. نتایج آزمایشات مزرعه ای نشان داد که استفاده از یک عامل جویچه سازکوچک در جلو شیار بازکن جهت ایجاد یک شیار کم عمق ( 50 میلی متر ) و کاشت بذور در کف این ش یار و تثبیت آن با یک چرخ فشار مخروطی سبب ظهور ترک های طولی در 85 درصد طول خطوط کاشت گردید و سبزشدن بذر پنبه را به میزان 62 درصد باعث گردید. درروش ایجاد ترک با مصرف بذر به تعداد حداکثر 2 برابر بوته مورد نیاز می توان بدون نیاز به سله شکنی و تنک به تراکم مطلوب و توزیع یکنواخت تر بوته ها نسبت به روش مرسوم دست یافت. سود اقتصادی حاصل از کاشت به وسیله این ماشین شامل کاهش مصرف بذر به یک دهم، حذف عملیات سله شکنی مکانیکی و تنک دستی (معادل 7-3 کارگر روز به ازای یک هکتار) برای کشاورز در شرایط فعلی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سله ، پنبه ، سبز شدن ، ترک خاک