بررسی و ارزیابی پارامترهای عملکردی کارنده های مختلف با میزان متغییر تراکم بذر گندم

گندم به عنوان یکی از مهمترین محصولات استراتژیک کشور سطح کشتی معادل 6/2 میلیون هکتار را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر کشت گندم به دلیل تنوع ماشین های کاشت مورد استفاده شامل انواع خطی کارها، بذرکارهای کمبینات و بذرپاش های سانتریفوژ از اهمیت خاصی برخوردار بوده و نیاز است تا مورد ارزیابی دقیق فنی و اقتصادی قرار گیرند. در این تحقیق از طرح آماری اسپیلت پلات استفاده می شود. کرت اصلی تیمارهای کاشت شامل: 1- خطی کارتاکا 2- خطی کار همدانی 3- خطی کار هاسیا 4- روش مرسوم (بذرپاشی با دست یا سانتریفوژ + دیسک+ لولر) بوده و در 4 تکرار اجرا گردید. همچنین کرت فرعی نیز سطوح مختلف تراکم بذر شامل 120 ، 180 و 240 کیلوگرم در هکتار بود. کلیه تیمارها پس از شخم زمین به عمق 25 سانتیمتر و سپس دیسک، کودپاشی گردید. در این طرح فاکتورهای ظرفیت مزرعه ای، زمان مورد نیاز جهت انجام عملیات، سوخت مصرفی، تراکم بوته در واحد سطح، عملکرد و اجزاء عملکرد، یکنواختی توزیع بذر از نظر افقی و عمودی، درصد سبز و شاخص مخروط خاک اندازه گیری گردید. سپس داده های حاصل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. عملکرد ها حاکی از عدم تفاوت معنی دار بین تیمارهای 180 و 240 کیلوگرم در هکتار در روشهای متفاوت کاشت بود. اما ضمن کاهش معنی دار عملکرد در سطح 120 کیلو گرم، تفاوت قابل ملاحظه ای در تیمار بذرپاش سانتریفوژ مشاهده گردید به این مفهوم که در این روش کاهش میزان بذر قابل توصیه نمی باشد.