بررسی و تعیین میزان تلفات برداشت گندم توسط کمباین های جان دیر و کلاس

گندم در زندگی مردم ایران به عنوان اصلی ترین ماده غذایی مطرح است و مهمترین محصول استراتژیک درکشور به شمار می رود. از این رو هرگونه تلاش در راه افزایش تولید این محصول و نیل به خود کفایی درزمینه تولید گندم از دیرباز مورد توجه بوده است. در مراحل مختلف تولید گندم، موارد بسیاری از تلفات و ضایعات محصول قابل مشاهده است که ضایعات در هنگام برداشت توسط کمباین از عمده ترین گلوگاههایموجود در فرآیند تولید گندم محسوب می شود. لذا شناخت و تعیین میزان ضایعات برداشت از گام های ضروری به منظور دستیابی به راهکارهای کاهش تلفات در این بخش به حساب می آید. در این پژوهش، بابهره گیری از ویژگیهای مثبت روشهای متداول اندازه گیری تلفات و ضایعات برداشت، یک روش پیشنهادی با قابلیت اجرایی در شرایط عملی مزرعه برای این منظور ارائه شده و به کمک این روش ضایعاتواقعی برداشت گندم دیم توسط 36 دستگاه کمباین در حوزه عمل شرکت های تعاونی تولید روستایی شهرستان خدابنده در استان زنجان اندازه گیری شد. تلفات طبیعی دانه (پیش از برداشت ) و تلفات سکو یبرش، واحد کوبنده و واحد جدا کننده برای دو رقم گندم در دو نوع کمباین (جاندیر و کلاس) اندازه گیری شد. نتایج حاصل از اندازه گیری های مزرعه ای به کمک روشهای آماری مورد مطالعه قرار گرفت. بیشترین میزان تلفات مربوط به سکوی برش و نزدیک به % 55 کل تلفات بود. تلفات واحدهای کوبنده و جدا کننده به ترتیب % 16 و % 14 بدست آمد. تلفات پیش از برداشت در حدود % 15 بود. تلفات واحدهای مختلف در کمباین جان دیر بیشتر از کمباین کلاس بود؛ اگرچه بجز سکوی برش، این عامل در مورد واحدهای دیگرمعنی دار نبود

کلیدواژه ها:

گندم ، تلفات برداشت ، کمباین کلاس و جاندیر