ارزیابی انرژی موردنیاز تولید ذرت تحت سامانه های مختلف خاک ورزی و آبیاری

این تحقیق به منظور بررسی شاخص های انرژی ذرت تحت روش های مختلف خاک ورزی (مرسوم، کم خاک ورزی با دیسک،کم خاک ورزی با چیزل پکر، بی خاک ورزی) و آبیاری (سطحی و تیپ) در مزارع ذرت منطقه ارزوئیه کرمان انجام شد. داده ها ازطریق مصاحبه با کشاورزان و یادداشت برداری از عملیات خاک ورزی و آبیاری جمع آوری شد. در این بررسی شاخص هایبازده انرژی، افزوده خالص انرژی، بهره وری انرژی، شدت انرژی و کارایی مصرف آب محاسبه و تحلیل شد. نتایج نشان داد کهبیشترین بازده انرژی از کمخاکورزی با چیزل پکر در دو سامانه آبیاری با میانگین 6 / 1 و 4 / 1 حاصل شد. کم خاک ورزی با چیزلپکر در هر دو سامانه آبیاری بیشترین افزوده خالص انرژی را به ترتیب با میانگین 6 / 42676 و 8 / 31486 مگاژول بر هکتار به خوداختصاص داد. شاخص بهره وری انرژی تحت سامانه های خاک ورزی در آبیاری سطحی 1 / 0 و در آبیاری تیپ 09 / 0 کیلو گرم برمگاژول به دست آمد. بیشترین انرژی ویژه و شدت انرژی در دو سیستم آبیاری سطحی و تیپ به خاکورزی مرسوم با میانگین3 / 7 و 8 / 6 مگاژول بر کیلوگرم و 6 / 10 و 7 / 9 مگاژول بر مترمربع اختصاص داشت. بیشترین کارایی مصرف آب در هر دو روشآبیاری از کم خاک ورزی با چیزل پکر با میانگین 65 / 0 و 89 / 0 کیلوگرم بر متر مکعب حاصل شد. یافته های این مطالعه نشان دادکه در زراعت ذرت در این منطقه به ترتیب تامین آب، کود، ماشین و سوخت، بیشترین انرژی مصرفی را داشتند. اصلاح روش هایآبیاری، مصرف بهینه کود و استفاده از سامانه های کم خاک ورزی برای تولید ذرت می تواند در بهبود نسبت انرژی و افزایشدرآمد کشاورزان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، انرژی ورودی و خروجی ، خاک ورزی ، ذرت دانه ای ، شاخص های انرژی