برسی راندمان برداشت مکانیکی زیتون در استان گلستان

استان گلستان از لحاظ سطح زیر کشت و تولید زیتون به ترتیب مقام سوم و ششم کشور را داراست. در سالهای گذشته به دلیل عدم مدیریت ارقام مختلفی در باغات کشت گردیده است. این موضوع مدیریت باغات را با مشکل مواجه نموده است. یکی از این مشکلات برداشت محصول میباشد. هماکنون برداشت زیتون با کارگر و با استفاده از چوب صورتمیگیرد، لیکن در صورت بارور شدن کلیه باغات برداشت به مهمترین مشکل باغداران تبدیل خواهد شد. از اینرو گستردگی باغات، تنوع ارقام در یک باغ، کمبود کارگر در زمان برداشت، هزینه ی بالای عملیات برداشت زیتون و ضرورت برداشت به موقع محصول، استفاده از ابزار مکانیکی را ضروری میسازد. از اینرو، آزمایشی در سه سطح رقم(ماری، والانولیا، زرد) و سه سطح روش برداشت (برداشت دستی با چوب، برداشت با شاخه گیر دستگاه شیکر ، برداشت با شانه پلاستیکی ضربه زن دستگاه شیکر) و سه تکرار در قالب طرح کرتهای خرد شده در پاییز 1394 در یکی از باغات شهرستان رامیان صورت گرفت. نتایج نشان داد راندمان برداشت رقم ماری با 80/4 درصد به طور معنیداری P˂0/01 از ارقام دیگر بیشتر بود. برداشت با شیکر شانهای ضربهزن بهترین روش از لحاظ درصد میوه برداشت شده (با راندمان برداشت 87 درصد) بود که دارای اختلاف معنیدار آماری با روش برداشت مکانیکی با استفاده از شاخهگیر در سطح یک درصد داشت. بیشترین و کمترین میوه باقیمانده روی درخت به ترتیب با 34/87 و 19/64 درصد مربوط به رقم والانولیا ماری بوده است. روش برداشت شیکر شانهای ضربهزن و شیکر شاخهگیر به ترتیب با باقیگذاشتن 12/29 و 52/80 درصد میوه باقیمانده بر روی درخت کمترین و بیشترین مقدار این صفت را داشتهاند.

کلیدواژه ها:

برداشت زیتون ، راندمان برداشت ، ارقام زیتون ، روشهای برداشت