مقایس میزان مصرف انرزی برای تولید چغندرقند به دو روش آبیاری قطره ای و جوی پشته در شهرستان مرودشت

چغندرقند یکی از محصولات مهم صنعتی در بخش کشاورزی است که نقش مهمی ار در تامین شکر مورد نیاز کشور ایران ایفا می کند. سطح زیر کشت چغندرقند در کشور حدود 185 هزار هکتار براورد شدهاست در این پژوهش مصرف انرزی در قسمت ماشینها و سوخت برای انجامعملیاتی مزرعه ای شامل خاک ورزی، کاشت، داشت و برداشت و نیز مصرف انرژی در قسمتهای کود سموم شیمیایی بذر، نیروی انسانی و آبیاری برای دو روش آبیاری قطره ای A و جوی پشته B بررسی گردید تمام عملیات یکسان بوده بجز روشهای آبیاری که بطور جداگانه اندازه گیری شده و انرزی آنها با هم مورد مقایسه قرار گرفت. در روش A انرزی ماشین آلات و ادوات با 95/76% بیشترین سهم را به خود اختصاص داده اند و بهعد از آن به ترتیب کود شیمیایی و الکتریسته با 1/64 و 1/965 درصد به ترتیب بیشترین سهم انرزی را دارا می باشند. همچنین در روش B انرژی ماشین آلات و ادوات با 92/3% و پس از آن به ترتیب الکتریستهی و کودشیمیایی با 4/48 و 1/58 درصد بیشترین سهم انرژی را از آن خود کرد ه اند در مطالعه مقایسه دو روش آبیاری قطره ای و جوی پشته در کشت چغندرقند مشخص شد که روش آبیاری قطره ای در کشت چغندرقند نسبت به روش آبیاری جوی پشته از مزایای بیشتری برخوردار بود. در این روش علاوه بر افزایش عملکرد جغندرقند حدود 10% بهره وری و کارایی انرژی بالاتر بروده و همچنین انرزی مصرفی نهاده ها به دلیل کمتر بودن زمان آبیاری که در نیتجه آن کاهش مصرف آب و الکتریسته را در پی دارد کمتر است و با توجه به مساله بحران آب این موضوع بسیار حائز اهمیت بوده و برتری این روش را نسبت به روش ابیاری جوی پشته اثباات کرد.

کلیدواژه ها:

نسبت انرژی ، بهره وری انرژی ، خالص افزوده انرژیف انرژی ویژه