تاثیر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح سرمی اپلین، فاکتور نکروز کننده تومور آلفا ومقاومت به انسولین در زنان جوان دارای اضافه وزن

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح سرمی اپلین، TNF-α و مقاومت به انسولین در زنان جوان دارای اضافه وزن بود. بدین منظور تعداد 28 زن دارای اضافه وزن(BMI≥25) به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل(14=n) با میانگین سنی 3/526±30/142 سال و گروه تجربی(14=n)با میانگین سنی 29/928±2/758 سال تقسیم شدند. گروه تمرین تناوبی شدید به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین تناوبی شدید انجام دادند. برنامه تمرین به این شکل بود که آزمودنی ها بعد از گرم کردن، ابتدا به مدت 30 ثانیه با حداکثر سرعت مسافت 20 متری را که توسط 3 مخروط از هم جدا شده بود می دویدند و سپس 30 ثانیه راه می رفتند و این عمل را 3 بار تکرار می کردند. نمونه گیری خون 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه انجام شد و سرم حاصل برای اندازه گیری مقادیر اپلین، TNF-α و شاخص مقاومت به انسولین استفاده گردید. طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون شاپیروویلک و تحلیل داده ها توسط آزمون های تی مستقل و وابسته انجام گردید. نتایج حاصل از آزمون های آماری تی مستقل و وابسته نشان داد که هشت هفته تمرینات تناوبی شدید باعث کاهش معنی دار سطح سرمی اپلین (0/003=P)، سطح سرمی TNF-α (p=0/015)و سطح انسولین (0/009=P) گردید ولی تأثیری بر سطح گلوکز ناشتای خون (0/120=P) و شاخص مقاومت به انسولین (0/067=P) نداشت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تمرین تناوبی شدید با کاهش سطح سرمی اپلین، TNF-α و انسولین می تواند در کاهش اثرات زیان بار اضافه وزن و چاقی نقش داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی شدید ، اپلین ، TNF-α ، مقاومت به انسولین