مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر ترکیب بدن و VO2max زنان شاغل غیر ورزشکار

هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر ترکیب بدن وVO2max زنان شاغل غیر ورزشکار45-30 ساله می باشد، این مطالعه از نوع نیمه تجربی وکاربردی بوده که از طریق پیش وپس آزمون اجرا گردید لذا بدین منظور 20 زن شاغل غیر ورزشکار که تجربه ای در هیچ یک از رشته های ورزشی نداشته اند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین تداومی هوازیn=10 وگروه تمرینی تناوبی هوازیn=10 تقسیم شدند. هر کدام از دو گروه تجربی، به مدت هشت هفته با 3 جلسه تمرین در هفته به مدت هر جلسه حدود 55دقیقه به ورزش پرداختند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون جهت سنجش توان هوازی از آزمون پله کوئین و ترکیب بدن آنها با شاخص ارزیابی BMIو از روی قد و وزن آزمودنی ها استفاده گردید. یافته های حاصل از این پژوهش، نشان داد که هشت هفته تمرین تداومی هوازی، بر توان هوازی(VO2max)و ترکیب بدن (BMI) تأثیر معنی دار داشته استp=0/001)).همچنین هشت هفته تمرین تناوبی هوازی باعث تفاوت معنی دار بر توان هوازی (VO2max)و شاخص توده بدن(BMI) شده استp=0/001)). در مقایسه این دو روش با هم از نظر تأثیر نوع تمرین بر توان هوازی و ترکیب بدن نیز طبق یافته های پژوهش، می توان گفت بین هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تمرین هوازی تناوبی از لحاظ ترکیب بدنی و توان هوازی اختلاف معنی داری وجود ندارد

کلیدواژه ها:

زنان شاغل غیر ورزشکار ، تمرین تداومی هوازی ، تمرین تناوبی هوازی ، شاخص توده بدن و.VO2max