توسعه پایدار در شهرسازی: فرم شهر، انرژی جمعی و آینده برون کربن

این تحقیق با ارائه پاره ای از شواهد، لزوم حرکت کشورهای جهان به ویژه کشور ایران را به سوی آینده بدون کربن، بیان خواهد نمود. پژوهش حاضر ضمن بیان سیر تحول زمانی مقیاس و رویکردهای جهانی مطالعات پایداری انجام شده در رابطه با فرم شهر در چند دهه گذشته، رهیافت سامانه ای چند مقیاسی و رویکرد آن به شهر به عنوان چرخه انرژی و کربن را به عنوان جدیدترین رهیافت مطرح در مطالعات پایداری را معرفی می نماید. در ادامه بر اساس رهیافت سامانه ای، زمینه های مطالعات پایداری شهری در دو بخش اصلی انرژی و فرم شهر بیان می شود. این مقاله با بررسی ابعاد مختلف مطالعات پایداری فرم شهری، لزوم پذیرش نگاه سامانه ای یکپارچه به شهر، توجه همزمان به استفاده از تکنولوژی های نوین تولید انرژی، در کنار بهینه سازی فرم شهری و جلب مشارکت جمعی دولت ها و جامعه در تمامی مقیاس ها را به منظور حصول آینده بدون کربن پیشنهاد می نماید.

کلیدواژه ها:

انرژی ، شهر ، پایداری ، آینده بدون کربن