سنجش و مدلسازی مطلوبیت کیفی مسکن شهری با استفاده از مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (نمونه موردی: شهر فریدونکنار)

مقوله مسکن گسترده و پیچیده است، ابعاد متنوعی دارد، و نمی توان تعریف واحدی از آن ارائه داد. مسکن، محل زندگی و آسایش مردمان است و بیشتر اوقات آن ها در آن سپری می شود. از این رو، نوع، اندازه و کیفیت مسکن در آسایش جسمی و روانی آن ها موثر است. بدین رو همواره مناطق مختلف شهری بدنبال افزایش کیفیت مسکن بوده اند؛ اما این کیفیت تنها مرتبط با فیزیک ساختمان نیست. اصولا برنامه ریزی بطور عام و برنامه ریزی مسکن بطور خاص برای آینده نیازمند بررسی وضعیت موجود و تجزیه و تحلیل آن بوسیله شاخص ها و پارامترهای مختلف بوده که این چارچوب شناختی مبنای اصلی تعیین روش ها و اهداف برنامه ریزی است . بدینسان هدف اصلی این مقاله تشخیص مطلوبیت مسکن در شهر مورد مطالعه، یعنی فریدونکنار است. برای تشخیص وضع موجود مطلوبیت مسکن، نیاز به تعریف شاخص هایی برای ارزیابی است. لذا در این خصوص ابتدا از طریق بررسی ها ی انجام شده، شاخص های تاثیرگذار مستندسازی شده و میزان مطلوبیت هر شاخص سطح بندی می شود . بنابرا ین روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مدل AHP است. همچنین نتایج مقاله نشان می دهند که کیفیت مسکن ارزیابی شده در نواحی شمال و شمال شرقی شهر بسیار مناسب تر از نواحی جنوبی و غربی شهر است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، شاخص های مسکن ، کیفیت مسکن ، مدل سطح بندی مطلوبیت مسکن